Ik ben geboren in 1971 in Papendrecht, maar al snel verhuisd naar de Achterhoek in Gelderland. Daar ben ik opgegroeid, met veel buitenspeelruimte om me heen. Na het afronden van de middelbare school heb ik gekozen voor de verpleegkunde opleiding. Dat was destijds niet mijn eerste keus, maar inmiddels weet ik dat het vak van verpleegkundige mij heel erg goed past. Ik heb dan ook nooit overwogen om iets anders te gaan doen.

Tijdens de verpleegkunde opleiding heb ik stage gelopen bij de Michaëlshoeve in Brummen, een antroposofische woon-, leer- en werkgemeenschap voor mensen met een verstandelijke en/of meervoudige beperking. Die stage heeft heel erg veel indruk op me gemaakt en ik voelde me er thuis. Ik herinner me levendig de oprechte relatie tussen de zorgverleners en de bewoners. Tijdens die stage is een zaadje geplant, dat ongeveer 30 jaar heeft liggen rusten in de grond en inmiddels ontkiemt en aan het groeien is.

Na mijn opleiding ben ik in eerste instantie, in het westen van het land, in de ‘reguliere’ verstandelijk gehandicaptenzorg gaan werken. Ik zorgde voor meervoudig gehandicapte kinderen en daar heb ik erg van genoten. Een tweede werkplek was bij een dagactiviteiten centrum voor meervoudig gehandicapte volwassenen. In 1999 is mijn zoon geboren en ben ik een aantal jaren gestopt met het betaalde werk.

In 2007, nadat ik weer terugverhuisd was naar het oosten van het land, heb ik de draad weer opgepakt en ben ik in de wijkverpleging gaan werken. En dat doe ik nog steeds, met betrokkenheid en plezier. Het mooie van de wijkverpleging is voor mij, dat ik voor mensen mag zorgen in hun eigen vertrouwde omgeving, waar ik te gast ben. De mooiste momenten zijn die, waarin er een gelijkwaardige verbinding tot stand komt tussen mij en degene die ik verzorg.

Naast mijn werk hou ik veel van bewegen (dansen, hardlopen, Tacoyo, schaatsen en zwemmen) en van muziek. Ik zing graag en speel een beetje gitaar. Ik heb het voorrecht om, samen met mijn partner Paul, in een huis te wonen met een behoorlijke tuin er omheen. In de tuin is het heerlijk om bezig te zijn en om te rusten.

Zo rond mijn vijftigste levensjaar ontstond het gevoel dat ik het mezelf gunde om nog iets nieuws te leren. En toen kwam de herinnering aan de stage in Brummen weer bovendrijven. In maart 2022 ben ik gestart met de opleiding Verpleegkunde vanuit de antroposofie en in december 2023 heb ik de opleiding afgerond. De opleiding heeft veel betekend voor mij als persoon en voor de manier waarop ik mijn werk als verpleegkundige doe. Ik was gewend om situaties in mijn werk te benaderen vanuit mijn hoofd: denken en analyseren, gebruik makend van de taal en de logica. Tijdens de opleiding heb ik geleerd om meer contact te kunnen maken met mijn gevoelsgebied. Ik ben minder eenzijdig georiënteerd op de taal en de woorden, maar kan ook de stemmingen en relaties beter waarnemen en daarop inspelen. Ook mijn feitelijke waarnemingen zijn scherper geworden. Al met al een hele mooie verrijking, waardoor ik voel dat ik een completer mens geworden ben. Middels het geven van uitwendige therapie kan ik anderen begeleiden in hun eigen proces van gezonder en completer worden, beter in staat om in contact te zijn met lichaam, ziel en geest.

Ik hoop dat het zaadje, dat geplant is tijdens de stage op de Michaëlshoeve, verder mag groeien, tot bloei mag komen en vrucht mag dragen!